Een paar dagen geen berichtjes van mij. Gewoon omdat ik het even niet weet. De energie is laag, de pijn in mijn lichaam nog steeds aanwezig. Hormonen die ook een tik hebben gekregen en mij alle kanten op slingeren.
Ik geniet van de natuur om mij heen. Het bos, de heide, de vogels en de eekhoorns.
Een grote wens van mij is wonen in een bosrijke omgeving. Nu zit ik in zo’n mooie omgeving en merk ik dat toch mijn gedachten weer kanten op gaan die niet positief zijn. Ik heb weer verwarrende gedachten. Verveel me, begin weer dingen/mensen te missen.
Het brengt mij weer terug naar de vraag: Wat wil ik eigenlijk? Wat heb ik nodig om mij gelukkig te voelen?
De vrijheid om te gaan en staan waar ik wil, de geluiden, geuren van de natuur. Maar ook het gezellige kletsen met mensen, lachen, genieten, spontane acties, ook dat geeft mij energie.
Nu nog de juiste verhoudingen weten te vinden en stappen zetten in de goede richting. Openstaan voor wat er op mijn pad komt.
Maar ook zeker aangeven wat ik wel of juist niet wil. Ik ben er klaar mee om constant anderen te pleasen. Ik merk dat ik dat steeds geneigd ben wanneer er mensen in mijn omgeving zijn. Mijn sensoren denken door te hebben wat een ander verwacht en daar wil ik aan voldoen of dat nou wel of niet is wat ik wil.