Vroeger heb ik veel aan paardrijden gedaan. Ik vond het helemaal geweldig. Ik was dan ook een echt paardenmeisje wat vaak op de manege te vinden was. Bij de normale rijlessen, bij ponykamp als deelnemer, bij ponykamp in de andere weken als hulpje, paarden van en naar de wei brengen, paarden poetsen. Niets was te gek. Ik genoot nog het meest van de bosritten en de strandritten. Heerlijk vond ik het.
Dus toen mijn jongste dochter ook op paardrijden wilde vond ik dat helemaal te gek. Noem het jeugdsentiment als je wilt maar ik vond het echt leuk. Dochterlief in de voetsporen van haar moeder. Ze begon met balanslessen om gevoel voor het paard te krijgen en ook zelfvertrouwen. Balansles houdt in dat er een soort singel met grote beugels om het paard zit waar de kinderen zich aan kunnen vasthouden en dan moeten ze eerst gewoon zitten, daarna met losse handen, vervolgens achterstevoren, op je knieën, zelfs staan en dat terwijl het paard gewoon loopt of draaft. Zo voel je hoe het paard reageert en hoe je je evenwicht moet houden. Als de kinderen dan genoeg zelfvertrouwen hebben dan kunnen ze naar de beginnersles.
Met de beginnersles moeten de kinderen een half uur van te voren aanwezig zijn want dan moeten eerst de paarden gepoetst worden en de hoeven gekrabd en vervolgens moeten ze worden opgezadeld. Eigenlijk moeten ze het zelf doen maar ja sommige paarden zijn wat groot dus krijgen ze met geen mogelijkheid het zadel op dat paard en is hulp van de vaders en moeders zeer welkom. En vooral bij mijn dochter die het paardrijden wel leuk vind maar tegelijkertijd het ook onwijs spannend vind en het zelfvertrouwen heeft van een koe. No problemo dacht ik want tja ik was een paardenmeisje. Dus ik gooi dat zadel er wel even op en kan wel helpen bij het hoofdstel. Dacht ik… want ja dat paardenmeisje was inmiddels wel van dertig jaar ouder. En na die dertig jaar ben ik achter twee dingen gekomen. Ten eerste ben ik gekrompen of de paarden van tegenwoordig zijn veel groter dan in mijn tijd. Ten tweede zo stoer als ik in mijn gedachte was, in de praktijk viel dat een beetje tegen. Ik was niet meer zo stoer en datgene dat er nog van over was, verdween snel nadat een paard genaamd Nestor bij het hoeven krabben keihard in mijn achterwerk beet. Dat deden de paarden van toen ook niet. Maar wat doe je dan. Je dochter heeft weinig zelfvertrouwen en is bang en jij wilt dat ze hier overheen komt en dat ze door moet zetten terwijl je zelf ook met knikkende knietjes bij wijze van spreken elke week heen gaat. Maar dat mag je natuurlijk niet laten merken. Hoe los je dat nu op.
Nou eerst maar elke keer met de Stress away roller gesmeerd. Zowel bij mij als mijn dochter. Stress away zorgt voor geruststelling en ontspanning dus ik bleef er sowieso lekker rustig van en aangezien ik het op mijn pols smeer kon ik die ook onder de neus van het paard douwen dat die het ook kon ruiken en rustig kon blijven. Vervolgens heb ik de Valor roller gebruikt. Het woord Valor zegt het al “Moed”.
Valor zorgt voor moed en zelfvertrouwen en dat hebben wij nodig op dit gebied. Dus elke keer voor we naar paardrijden gaan smeren we dat op ons hart. En onlangs heb ik nog Peace and Calming op mijn pols gesmeerd omdat ik de Stress away even had uitgeleend. Peace and Calming zorgt voor rust in je hoofd zodat je je beter kunt concentreren. Ik heb gemerkt dat het paard daar nog rustiger van werd. En met elke les dat we de oliën smeren krijgen we meer zelfvertrouwen. Zelfs hoeven krabben is niet meer zo spannend alhoewel ik Nestor in de gaten hou wanneer mijn dochter daar weer op moet rijden. Zijn hoofd houden we vast wanneer we met de hoeven bezig zijn want die zal ik niet snel nog een keer mijn achterwerk toekeren.
Ben je ook geïnteresseerd in van deze oliën dan mag met ons mee bestellen en krijgt dan 24% korting.
Voor actuele prijzen kun je ons een berichtje sturen via de contact pagina.